Απλά έφυγες

Σε κοίταζα σαν απομακρυνόσουν και επείθα τον εαυτό μου πως θα γυρίσεις πίσω.

Μια ελπίδα σιγοκαίει τα σωθικά μου πως θα γυρνούσες το κεφάλι να μου ρίξεις άλλο ένα βλέμμα.

Αλλά έφυγες έτσι απλά χωρίς βλέμμα χωρίς τίποτα.

Απλά έφυγες..

Καταραμένη ελπίδα...πόσο πίσω με γυρνάς κάθε φόρα.

Γιατί και χωρίς να το ξέρω υποσυνείδητα, κρυφά μέσα μου πάντα σε περίμενα.

Ακόμη χειρότερα ακόμη σε περιμένω σαν μετά από σένα η ζωή μου να είναι χτισμένη σε μια κλωστή και έτσι και μου κάνεις ένα νεύμα τα γκρεμίζω όλα.

Ποια ζωή μετά από σένα?

Γελάνε και οι τοίχοι που ακούν την σκέψη μου...

Ποια ζωή??? Πόσο φθηνή και στάσιμη αισθάνομαι και μόνο που το παραδέχομαι.

Αλλά απλά έφυγες..

~Ελπίδα Δημητρίου~

f.i.souri2014@gmail.com
εκφράσου ψυχή μου