Από τη βουβή μου την καρδία
Μόνο ήλιος και μέλι
Μένουν δυο σταγόνες βροχής
Για μια αγάπη που δεν με θέλει
Ακούω τους χτύπους σου
Μα σώπασε και για μας δεν ξημερώνει
Όποιος μόνος αγαπά
Μόνος ξέρει και να ριζώνει
Χίλιες φορές ας μας αρνηθεί
Εμάς δεν μας λυγίζει ο αέρας
Δεν γέρνουμε σαν το πούλι
Όπου χρυσός , ασήμι και αστέρας
Μα ποιος μπορεί να σ’αγαπά
Ποια καρδία στα ΄λήθεια
σε ‘χει ποθήσει
Που ‘χείς αργύρια στην ψυχή
Και η πνοή σου
ολότελα έχει δύσει
Εγώ είμαι που σ΄αγαπώ.....
Και εγώ που σε ‘χω ποθήσει...
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου