Η κόρη γράφει στον πατέρα

Η σάρκα του πια έλιωσε,
τα κόκαλα μόνο έμειναν.
Η ψυχή του έφυγε,
κι όλα στάχτη έγιναν.

Έφυγε απ' αυτόν τον κόσμο για πάντα,
αλλά η κόρη του ακόμη τον αναζητά,
παντού,σε κάθε σκιά,
σε κάθε περαστικού ματιά.

Όμως,δεν τον βρίσκει,
η ελπίδα την εγκαταλείπει.
Κενό πλέον νιώθει,
αποζητά να μείνει μόνη.

Μόνη με τη θλίψη,
μόνη με την απόγνωση.
Χωρίς κανέναν,ολομόναχη,
παρέα με την ανάμνηση.

Σαν άνεμος η ψυχή του περιπλανιέται,
ψάχνει τη χαμένη ζεστασιά και τυρρανιέται.
Τη ζεστασιά που πίσω του άφησε
και τους ανθρώπους που τόσο πολύ αγάπησε.

Μικαέλλα