Έτσι απαλά ακούμπησε τα δάχτυλα σου στο πιάνο

Με τρυφερή καρδία να πατάς τα πλήκτρα

Άσε τις νότες να στήσουνε χορό

Ένα ατελείωτο χορό

Να στροβιλίζεται η μια διπλά στην άλλη

Να παίζουν νοερά ... να μπερδεύονται μετξύ τους
Όπως τότε που ήσουν παιδί και είχες
Ξέγνοιαστα καλοκαίρια...
Νωχελικές νύχτες χωρίς βάσανα στο ασκέρι σου

Τώρα δυνάμωσε την ένταση
Παίξε ...παίξε πιο γρήγορα πιο βαθιά το ρυθμό σου
Θυμήσου τους χτύπους σου
Τα ξενύχτια στην αλμύρα
Τα βάσανα της πρώτης νιότης σου
Που έλεγες δεν υπάρχει αύριο
Αύριο ...δεν υπήρχε τότε
Ξέσπασε λοιπόν... τώρα πια όλοι στην αίθουσα σ’ακούνε
Μαγεμένοι από τον αυλό σου...

Μετά το πρώτο ξέσπασμα ακολουθεί η γαλήνη
Μια ήρεμη μελωδία
μια ηλιόλουστη μέρα μετά από μια μανιασμένη μπόρα
τώρα ξέρεις πως υπάρχει το αύριο
αυτό το αύριο το έφεραν μερικά χρόνια ακόμη
και μια κατ ανάγκη λογική
λογική χρεωθήκαμε για να μας απαλύνει τον πόνο
τώρα παίξε για αυτά τα χρόνια
παίξε ...παίξε
για τα χρόνια της ωριμότητας
παίξε αργά βαθιά με μια δόση ηδονής
αλλά και ανομολόγητου πάθους
βάλε τα λόγια της αγάπης μέσα
μιας και ο έρωτας μετονομάστηκε σε κάτι πιο ειλικρινές και πιο μεγάλο
πιες από το δισκοπότηρο της ευτυχίας μια γούλια μονάχα
τώρα ξέρεις πως η ευτυχία διαρκεί μονό για μια γουλιά
ωωω παίξε για αυτήν την ευτυχία
παίξε όπως δεν έπαιξες ποτέ σου

και τώρα άφησε την φαντασία σου να σε πλανέψει
για τα χρόνια που θα έρθουν...
παίξε και δω ...μην φοβάσαι να παίξεις για κατί που δεν ξερείς
δώσε χρώμα ...πολύ χρώμα
τα καλύτερα χρόνια μας είναι αυτά που δεν έχουμε ζήσει ακόμα
και τώρα που το ταξίδι σου τελειώνει
άσε

να πλανιέται στον αέρα μια μια νότα μελαγχολίας...
παίξε ωωω ...παίξε ...παίξε...

~Φαίη Σουρή~

f.i.souri2014@gmail.com
εκφράσου ψυχή μου