Είχα κάποτε μια ζωή που την έπνιξα με τα ίδια μου τα χέρια...
Δεν είχα άλλη επιλογή...
Μαύρο μανδύα φορούσε...
Μόλυνε το μέσα μου...
Δεν ξέρω πως ξέφυγα...
Αλλά η μόλυνση ήταν ένα βήμα πριν την καρδιά μου...
Σε αυτό το σημείο ή υποκύπτεις στην κόλαση
Ή πεθάνεις για να γεννηθείς νέος άνθρωπος...
Η κόλαση μου είχε πολλές μορφές...
Έσχατη προδοσία...
Από αυτές τις μορφές που η κοινωνία κλείνει τις πόρτες

και κλειδαμπαρώνει τα μυστικά
στοιβάζοντας τις ψυχές σαν να είναι η ντροπή το μόνο ζητούμενο της...

γεύτηκα το φόβο σε κάθε βαθμό...

ακόμη έχω τη γεύση του στα μάτια μου...
Σας διαβεβαιώ όμως σας σκότωσα έναν έναν...
Άφησα τη Φαίη που ήξερα

και ρώτησα βαθιά μέσα μου ποια Φαίη θέλω να είμαι...
Για ποιο λόγο αξίζει κάνεις να ζει...
Αλλιώς τι την θέλω την ρίμα τη νέα μέρα...
Για αυτό μπορώ και χαμογελάω...
Γιατί το μίσος που μου μάθατε

νικήθηκε από την αγάπη μου για τα όμορφα συναισθήματα που έχει η ζωή...
Δε μου τα μάθατε εσείς...
Εγώ έβλεπα με τα παιδικά μου ματιά από τις χαραμάδες...
Ευτυχώς έπνιξα το μίσος μου για σας πριν εκείνο πνίξει εμένα...
Μην μου λέτε λοιπόν ''έκανα ότι μου κάνανε'' ...
Γιατί επιλογή υπάρχει...

~Φαιή Σουρή~

f.i.souri2014@gmail.com
εκφράσου ψυχή μου