Αναρτήσαμε μαζί

Η αμαρτία μου είναι

που σ΄ αγάπησα ολοκληρωτικά απόλυτα

και χωρίς όρια
Η αμαρτία σου είναι

που το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον...

αφήνοντας απ έξω την καρδιά σου...

Τώρα που φεύγω γιατί άραγε να με κοιτάς με αυτό το βλέμμα?
Το βλέμμα ενός παιδιού που τον πληγώνουν...
Αμάρτησα όχι σε σένα...

σε μένα

που επέτρεψα να ποδοπατούν το εγώ μου... 

Να τσακίζουν τη γυναίκα μέσα μου

και γω να υπομένω μην τύχη και σε χάσω...

Τώρα η δική σου αμαρτία τι μέτρα?

 Ίσως στο ότι καταλαβαίνεις τα ωραία

που στέκονται δίπλα σου

μόνο όταν ανοίξουν την πόρτα και φύγουν...

Έφυγα...
Αμαρτήσαμε μαζί...

~Φαίη Σουρή~

f.i.souri2014@gmail.com
εκφράσου ψυχή μου