Ο λόγος αυτός ο άσχημος ο καταραμένος που θέλεις να βγάλεις από το ωμό στόμα σου είθε να χαθεί και να πάρει και εσένα μαζί του. Είσαι τσακισμένο καράβι θα μου πεις , μια απερισκεψία και με απαθής βλέμμα σου απαντάω δεν με νοιάζει.
Το χέρι εκείνο που μόνο αγάπη δεν το κινεί και το σηκωσες στον αέρα για να τσακισεις το πανάγαθο τούτο λουλούδι που έβγαλες από τα βρωμόνερα σου είθε να σου κοπεί και να πέσει κάτω. Μπάλα να το κάνω και να παίζω για τους υπόλοιπους αιώνες. Έτσι σε μάθανε θα μου πεις. Τι κακό κάνει ένα χαστούκι, έτσι μαθαίνουν τα παιδιά θα μου πεις και εγώ τα μάτια θα σου βγάλω γιατί ότι γεννήσεις δεν σου ανήκει.
Ανήκει στον κόσμο. Αυτό το περίτεχνο λουλούδι που με ενοχική μανία θέλεις να καταστρέψεις. Γιατί επειδή δεν έχει αγκάθια; Επειδή δεν μπορεί να υπερασπιστεί ακόμη τον εαυτό του ;
Αν θα μπορούσε να εισακουστει μόνο μια ευχή μου θα ευχόμουν λοιπόν το μέλλον μας να μην κακοποιηθει ξανά.
Το μέλλον μας , το αύριο τα παιδάκια μας.
~Ελπίδα Δημητρίου~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου