Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Και είναι αυτό

Είναι ο ήχος της σιωπής
που δε μ' αφήνει να κλείσω μάτι
και είναι ο ψίθυρος της ψυχής
που μου ζητάει κάτι
Είναι που σε συναντώ
ξανά και ξανά μπροστά μου
σαν λευκό περιστέρι
να στέκεις στη μεριά μου
και είναι αυτό
αυτό που είναι
που από τα σωθικά σου
πιο πάνω είναι
και είναι αυτό
αυτό που είναι
μια αιώνια κλωστή
που μέσα σου είναι
Είναι που τα πρωινά
μισόξυπνη σαν είμαι
σε νιώθω να μου μιλάς
και σύγκορφα συγκινούμαι
Και είναι αυτή
που με φωνάζει
τόσο γλυκιά μελωδία
που όλα τα αλλάζει
και είναι αυτό
αυτό που είναι
που από τα σωθικά σου
πιο πάνω είναι
και είναι αυτό
αυτό που είναι
μια αιώνια κλωστή
που μέσα σου είναι
Και ναι είναι αυτή
αυτή που σε κοιτάζει
και συ υπάκους
σ' αυτό που σου μοιάζει.

~Φαίη Σουρή~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου