Ωριμάζεις λες... Και ωρίμασαν οι σκέψεις, οι πράξεις... Ωρίμασαν το χαμόγελο σου, οι λέξεις σου... Μα πες μου για την καρδιά σου, ωρίμασε και αυτή; Πως μπορείς σε κουτιά και σε πρέπει να την χώρας... Πως γίνεται να της επιβάλλεις ρυθμό, χωρίς να ακολουθείς τους ρυθμούς της; Ωριμάσαμε καρδιά μου... δεν γεράσαμε... δεν πεθάναμε.... Ελεύθερη θα σε έχω να καβαλάς αιθέρες και να δαμάζεις ωκεανούς, καρδιά μου.
~Αγκνες Κ.~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου