Φύση μου
αφύσικο πουλί της κοινωνίας
ανήσυχο πνεύμα των καιρών
σε ήσυχες σταθερές των εποχών
Φύση μου
έναστρη κόρη του ουρανού
σε ξεχασμένα άστρα του νου
να βαδίζεις πως μπορείς;
Φύση μου
γλυκό πιοτό χωρίς μέθη
ξινό κατασκεύσμα να ζεις
στις φυλακές τους μέσα μην μπεις
Φύση μου
αλλόκοτη, αδιάλειπτη
σε αέναη τροχιά σαν είσαι
να θυμάσαι τα φτερά σου πότε μην απαρνείσαι
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου