Έρχεσαι κάθε που κλείνω το φως...εδώ στα σκοτεινά ώρες θα συζητώ μαζί σου...ώρες θα παλεύουμε μέσα στο σκοτάδι ξεπηδούν εικόνες από το μυαλό μου,ένα χαμόγελο,μια λέξη σου...δεν θέλω να ανοίξω το φως,μην τρομάξεις και χαθείς, τα μάτια μου κρατάω κλειστά,εικόνες περνάνε και φτιάχνουν μια ζωή όπου μέσα εκεί ήμουν απόλυτα παρόν...ξημερώνει σε λίγο...θα χαθείς ξανά κάτω από το φως του ήλιου και θα γίνεις σκιά της δικιάς μου ζωής...
~Αγκνες Κ~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου