Με άφησε μόνη μέσα στο κρύο, στη σιωπή δεν είχα αντοχή, δεν είχα, μου λείπεις πολυ...νιώθω ακόμα το κορμί σου στο σεντόνι, πού είσαι? Γύρνα να αναστηθώ γιατί μαζί σου και μόνο σταματώ το χρόνο όταν αγγαλιά μου σε κρατώ. Πόσο μου έλειψες, απόψε τι περνάω νιώσε και έλα πάλι σαν χάρη στο ζητώ.... τόσα βράδια περιμένω είμαι εδώ και επιμένω μέσα στο άδειο μου δωμάτιο σε γυρεύω.... όνειρό μου....
~Σπυριδούλα~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου