Σε άλλους εγκυμονεί η σάρκα σε άλλους εγκυμονεί το πνεύμα. Η γέννηση είναι η μόνη λύτρωση απέναντι στο θάνατο, το μόνο αντίδοτο στη λησμονιά. Η αιωνιότητα φαντάζει βουνό, μόνο οι θεοί κατοικούν εκεί, μα για κάποιους ημίθεους η μοίρα είχε άλλα πλέξει. Το όνομα χαράζεται με σπαθί πάνω στο σώμα, με αίμα πάνω στην καρδιά, η ενάρετη πορεία φαντάζει γεμάτη λαιστρυγόνες και κύκλωπες. Μόνο αν γίνεις ημίθεος ξεγλυστράς από την οργή των θεών που επενηλημμένα αρνούνται να τριγυρνάς στα λημέρια τους. Χρειάζεται συγκίνηση και κίνηση θαρραλέα, από αυτή που μόνο η ψυχή σου έχει, να ποτίσει τους φόβους σου κρασί και έτσι κουρασμένοι και μεθυσμένοι να κουρνιάσουν απ' έξω από σένα. Χρειάζεται να γυαλίσεις την ασπίδα σου πολλές φορές και ύστερα να επιτρέψεις να δεις το είδωλό σου στις παρυφές της λίμνης δίχως να σε θάμπωσει η σάρκα, δίχως να παραδοθείς στην ύλη, στην αγάπη για καλοπέραση και ανέσεις. Οι ημίθεοι ξέρουν πως είναι ένα τίποτα που γεννάει τα πάντα, ένα μυρμήγκι που δουλεύει αδιάκοπα, μια τόση δα μέλισσα με τεράστια όμως σημασία ύπαρξης. Όχι την οργή των θεών δεν τη φοβούνται, άλλο πράγμα τρέμουν, μην τύχει και ήσαν ικανοί να γίνουν ημίθεοι και η καθημερινότητα τους κάρφωσε στον καναπέ του σπιτιού τους.
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου