Ποσειδώνια

Αχ! ποσειδώνια μου
η σκέψη μου σε σένα μένει,
νου και λογισμό
στα κύματα σου φέρνει
Μην ήταν χθες που χάθηκες
μην ήταν ώρες που λείπεις
η ανάμνηση σου είναι ζωή
για ετούτο τον πλανήτη
Τα χρόνια κοντά σου γίναν όνειρα
και μύθος η γενιά σου
άσχημος ο κόσμος που ζω
και αποζητώ την αγκαλιά σου
Ψάχνω σε ταξίδια αστρικά
τις χαρές που γεννούσες
σε παλιά αρχοντικά
τους κύκλους που ασκούσες
Είναι η λύπη μου πολλή
και ο χωρισμός μεγάλος
πως σε έπνιξε η θάλασσα
και χάθηκε ο φάρος.
Αχ! ποσειδώνια μου
για πάντα θα σε ανασταίνω
όσο ζεις στην καρδιά
τίποτα δεν είναι ξεγραμμένο.

~Φαίη Σουρή~