Ο ζυγός μας ζύγωσε πάλι και πάλι
και σκύψαμε αδέρφια για ένα καρβέλι το κεφάλι
οι άρχοντες και οι αφεντάδες βρήκαν ξανά το τρόπο
να μας καβαλήσουν
κα βάφτησαν τούτες τις μέρες κρίση
για να μας τυραννήσουν
και η σκιά των νεκρών της πρώτης Μαΐου
υφαίνεται στον αργαλειό
κάποιου υπουργείου
τα σκυλιά είχαν ησυχάσει για κάποια χρόνια
και τώρα τάχατες βρίσκουν ευκαιρία
να σου προσφέρουν δούλεψη
για λίγη επετεία
σε τούτον τον τόπο οι φωνές ακόμα δεν έχουν σβήσει
ελευθερία φωνάζουν
οι νεκροί που έχουν πολεμήσει
8 ώρες ύπνο
8 ώρες δουλειά
8 ώρες ξεκούραση
Εργάτη φτανεί πια ο καφές
φτάνει πια η αδράνεια
οι νεκροί ματώνουν ξάνα
φόρεσε τα χρώματα της Πρωτομαγιάς.
έβγα,φώναξε,κούνησε
σάλεψε,γρικά πάλεψε
σεβάσου τον άνθρωπο
που δεν μπορεί να είναι δούλος
σεβάσου τον άνθρωπο
που δεν μπορεί να είναι άνθρωπος κάτω από την πείνα,
κάτω από τα σκούρα χώματα του άδειου ψυγείου, της κουφής αξιοπρέπειας του κενού μυαλού.
έχεις τη δύναμη εργάτη
αυτοί όλοι μια χούφτα λύκοι είναι,
μα δεν μπορεί τόσα πρόβατα να κοιμούνται κάτω από τον παράνομο νόμο,
δεν μπορεί τόσα πρόβατα και ούτε ένας να μην προσπάθησε να φύγει από την αγέλη των τυράννων,
δεν μπορεί εργάτη...
γιατί δεν γεννήθηκες για να είσαι εργάτης
γεννήθηκες για να είσαι άνθρωπος,
ζήσε σαν άνθρωπος,
πέθανε σαν άνθρωπος
μην βολεύεσαι ως εργάτης.
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου