Μακάρι να μπορούσα να γίνω η σανίδα που θα σε έφερνε στην επιφάνεια, το σκοινί που θα σε έβγαζε από το λαβύρινθο, η εξίσωση που θα έλυνε το πρόβλημα. Μα δεν μπορώ αδερφέ μου να γίνω τα αυτιά και τα μάτια σου, ο νους και η καρδιά σου. Το μόνο που μπορώ είναι να παρακολουθώ τα βήματα σου και να κοιτώ τις επιλογές σου. Και ας ξέρω ότι βαδίζεις σε γκρεμό, νιώθω ότι η απελπιστική φωνή μου δε φτάνει έγκαιρα στα αυτιά σου, όσο η πληγή που προκαλείς στον εαυτό σου. Και αν εσύ αιμορραγείς τώρα, να κοίτα σε μένα τις οπές από τα λόγια και τις πράξεις σου. Μα και να θέλω να σε σώσω αν δεν θέλεις εσύ να σωθείς, σωτηρία δεν υφίσταται.
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου