Τρέχοντας στο σκοτεινό δάσος, ακούγοντας τον άνεμο να αντηχεί στα δέντρα δημιουργώντας ένα δυνατό θρόισμα στα φύλλα τους. Το φεγγάρι δειλά δειλά ξεπροβάλλει απο την πυκνή συννεφιά κι όμως ακόμα τρέχω φοβισμένος να ξεφύγω απο το σκοτάδι και τους φόβους μου... Το δάσος τελείωσε... μπροστά μου η θάλασσα.... ένας απέραντος γαλανός ωκεανός....επιτέλους γαλήνη!
~Ρομαντικός Ιππότης~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου